تازه هاي جانان و آوا
روزهاي آخر سال هم با عجله دارن يكي بعد از ديگري ميان و ميرن و و همه دارن خودشونو براي سال نو آماده مي كنن. اما كار اين روزاي دخترك هشت ماهه من اينه كه با سعي تمام، رو زمين سينهخيز بره و خودشو به هر جا كه مي خواد برسونه ... بعد كه به هدفش رسيد اونو برمي داره و مي بره سمت دهنش تا مزه تازهاي تجربه مي كنه! حتي وقتي تو بغلم هست دوتا شست پاشو فشار مي ده تا به سمت جلو حركت كنه!!!
ما همچنان منتظر دندوناي مرواريدي آوا خانوم هستيم ولي هنوز خبري نيست!
اولين كلمه انگليسي جانان در دو و نيم سالگي
جانان خانوم محو تماشاي تلويزيون بود. تصوير يه گربه چاق و توپولي رو صفحه تلويزيون ظاهر شد. من هم با خوشحالي به جانان گفتم جانان ببين پيشي، پيشي... كه جانان خيلي جدي گفت: cat . نمي دونم براي بار هزار و چندم بود كه اين حس غرور مادرانه رو باز هم تجربه كردم و قربون قد و بالاش رفتم...و البته برگشتم.
دلجويي از آوا
جمعه است و جانان داره با باباكيوان مي ره سرسرهبازي. لباساشو پوشيده و به سمت در مي ره و مي گه: ادافز آوا ، ادافز! زود ميام... بعد برمي گرده و دوباره مي ره سمت آوا و مي گه يه بوس بده! يه بوس بده! و اينجاست كه دل مامان واسه محبتاي خواهرانه اين دوتا فرشته قنج مي ره!
دخترانه هايي به رنگ قرمز
اين روزها رنگ مورد علاقه جانان قرمزه!
جانان: ماماني برام بادكنك مي خري؟ ( البته به زبون خود جانان خيلي قشنگتره! همه «ر» ها مي شن «ي» و «د» هم مي شه «ت».)
- باشه مامان. مي خرم.
- يه باتنك گمزه خوشدل( يه بادكنك قرمز خوشگل)
از نظر جانان لاك هم فقط لاك قرمز! اگه لاكش يه رنگ ديگه باشه مي گه من قرمز ندارم!!! وقتي هم لاك قرمز مي زنه مياد به آوا مي گه ببين آوا من قرمز دارم... تو نداري... بعد با مهربوني مي گه تو كوچولويييييي!
اسم شما چيه؟
جانان يه ميكروفون قديمي رو از كشوي ميز تلويزيون خاله پيدا مي كنه و اينجاست كه حس گزارشگري مياد سراغش. و جلوي همه مي ره و مي پرسه اسم شما چيه؟ و بعد با لحن خوشگلي مي گه: آآآآآفرين!
اينم دختر نمازخون من كه تا صداي اذان رو مي شنوه مي ره جانماز و چادر مياره و نماز مي خونه!