يكي شيرين‌تر از ديگري...

ديروز با آوا خانوم نانازي خودم رفتيم فيليك استوديو! واي كه دخترم چقدر خانوم بود. خيلي خوب با مامان و خانوم ايماني همكاري كرد! حالا درسته كه خيلي حس خنديدن نداشت اما با  وقار و متانت تمام جلوي دوربين ژست ميگرفت و دلبري ميكرد! ( حالا نمي دونم وقار و متانت با دلبري چه طوري جور در مياد؟)

جانان خوشگلم هم ديروز حسابي پشت سر مامان و آوا گريه كرد. بميرم الهي ! آخه اولين بار بود... نه فكر كنم دومين بار بود كه من و آوا بدون جانان بيرون مي رفتيم. قبل از اون هم يه‌بار ديگه وقتي آوا سه‌روزه بود و براي چكاپ برديم بيمارستان بهمن . و جانان رو با خودمون نبرديم.

جانان اين روزا حسابي شيرين زبون شده! كه هرچي از شيرين‌زبونياش بگم كم گفتم. خوشگل من ديگه جمله‌ مي‌سازه و بيشتر وقتا منظورشو كامل ميرسونه. ديروز كه ميخواست شلوارشو عوض كنه اومد تو آشپزخونه و به من گفت ماماني! گفتم جانم؟ بعد با ناز گفت: « ميتوني اينو باس تني؟» ديگه اون لحظه ميخواستم يه لقمه‌ش كنم!!!!!!!!!!!

اما هنوز بعضي حروف رو نمي تونه ادا كنه و من بايد ترجمه كنم! علاقه عجيب هم داره كه به جاي حروفي كه بلد نيست ادا كنه «ن» و يا «الف» بذاره مثلا

نومه: يعني تخمه ( البته تا يكماه پيش كلا به تخمه هم ميگفت پسته)

نومه: يعني دكمه

نومو: يعني تخم مرغ

ديگه مخاطب بايد عاقل باشه و خودش بفهمه دختر ما چي مي‌گه!!!!

دختر نازم كلا علاقه زيادي هم به موسيقي داره . گاهي ميره سراغ گيتار علي و انگشتاشو رو سيم‌ها حركت ميده و صداشو درميارهو بعد خودشم ميزنه زير آواز...

چندوقت پيش ديدم كه روي آيكون يه آهنگ روي دسكتاپ لپ‌تاپم دستشو گذاشته و هي تند تند ميگه « بب بذار...بب... بب بذار...»  آهنگ كه شروع به خوندن كرد باهاش مي خوند:« بب.... بب..... يويايي داااام....» شما اينجوري بخونيد: من... من... رويايي دارم....»  حالا خيلي قشنگ ميتونه بگه « من» اما فكر ميكنه خواننده ميگه « بب » ....