منو ببخش گلم

جانان گلم امروز صبح خیلی ناز خوابیده بودی تو تختت  و من دلم می خواست با تمام وجودم بغلت کنم و ببوسمت. آخ مامان امروز دلم خیلی گرفته . دیشب خیلی بد خواب شده بودی.آخه تو ماشین حسابی خوابیدی و وقتی رسیدیم خونه بیدار شدی و دیگه خوابت نمیومد و همش دوس داشتی بازی کنی ... من و بابا هم یه کم باهات بازی کردیم اما دیگه ساعت ۱ شده بود و باید چشمای قشنگت به خواب می رفت اما تو اصلا دلت نمی خواست بخوابی. بعد از حدود یه ساعت دست و بنجه نرم کردن با خواب توبغل مامان داشتی کم کم می خوابیدی که دوباره هوس آواز خوندن کردی مث همیشه: د...گوم...د...گوم... چشمات همش باز بود و تا ساعت ۲و نیم این وضعیت ادامه داشت. تا اینکه فک کردم بهتره منم بیام تو اتاق تو و دوتایی رو زمین بخوابیم شاید اینجوری بهتر باشه... اما بازم تا مرز خواب می رفتی و یه دفعه از جات بلند می شدی که بری...اینجا بود که یه دفعه با صدای بلند بهت گفتم: جانان بگیر بخواب دیگه... تو هم زود سرتو گذاشتی رو بالشتو همون شد که خوابیدی... الهی قربونت بشم منو ببخش. یه دفعه نفهمیدم چی شد که عصبانی شدم. امروز صبح که داشتم واسه بابا تعریف می کردم بابا کیوان گفت که عصر بریم خونه از دلش در میاریم... فدای معصومیتت بشم گل من.